طرح رزاق در سیستان از وعده تا عمل| پروژه فریب مردم توسط نمایندگان یا دولت؟

به گزارش پایگاه خبری سکایی نیوز به نقل از دیار عیار – نیمه سال ۱۴۰۱ بحث آغاز طرح رزاق جدی شد و برای کاهش تبعات بهره برداری بند کمال خان و خشکسالی سیستان، مقرر شد تا به ساکنان سیستان در محدوده ۲۰ کیلومتری مرز که بیش از پنج سال در منطقه سکونت داشته و درآمدی ندارند از عایدی سوخت منتفع شوند. در زمان اجرا نمایندگان سیستان در تلاش بودند تا مثل همیشه سهم بیشتری را از این طرح به نام خود ثبت کنند. مقامات دولتی و لشکری بارها حین بازدید از روند اجرای طرح و در مصاحبه های خود از گره گشا بودن طرح و کاهش تبعات خشکسالی سخن گفتند. بنا بود سود حاصله به حساب دارندگان کارت سوخت واریز شود، هدف از اجرای این طرح جلوگیری از قاچاق سوخت و بهره گیری از امکان مرز برای حفظ مردم در سیستان و جلوگیری از مهاجرت بود.

محمد سرگزی نماینده سیستان در جلسه مردمی، گفت: ۲۵ هزار نفر در مرحله اول از طرح رزاق منتفع شده اند، در طی پنجاه روز که از اجرای طرح رزاق می گذرد، حدود ۱۰۰ میلیارد تومان سود حاصل شده است. این طرح متعلق به کسانی ست که دارای سهم سوخت هستند، تراکتور دارند و هر رهگذری که مجوز قانونی سوخت را در اختیار دارد. و حال کسانی که سهم سوخت ندارند چگونه از آن بهره می برند؟ سود حاصله از این طرح به حساب افراد فقیر، کشاورزانی که کشت نکرده اند و دامدارانی که دام از دست داده اند، واریز می شود یا به آن‌ها پنل خورشیدی داده می شود.

وی در همان جلسه گفت قبل از اجرای طرح رزاق یک بشکه گازوئیل (نفتگاز)، یک میلیون و صد هزار تومان بوده و اکنون به سه میلیون تومان رسیده است.

این طرح قرار بود به مانند طرح رزاق در سراوان بدون دخالت مستقیم دولت اجرا شود، به طوری که دارندگان کارت های مرزنشینی، سهمیه سوخت خود را در اختیار فرد یا افرادی مشخص قرار دهند تا در مکان تعیین شده در مرز، به فروش رسانده و سود هر فرد، به حساب آن‌ها واریز شود.

بعدها در مصاحبه ها مشخص شد این طرح با همکاری ستاد قاچاق کالا و ارز، سازمان همیاری شهرداری ها و نظارت ارتش انجام می شود و سود حاصله به حساب سازمان همیاری شهرداری واریز می شود و بعد به حساب مردم انتقال می یابد.

اکنون حدود هشت ماه از آغاز به کار طرح رزاق می گذرد و هنوز هیچ پولی به حساب مردم واریز نشده و علیرغم تذکر کتبی حبیب الله دهمرده، نماینده سیستان به وزیر کشور در صحن علنی مجلس در رابطه با عدم اقدام جدی پیرامون توزیع درآمد حاصل از طرح رزاق میان مردم و مطالبه گری های ائمه جمعه حوزه سیستان، هیچ اقدامی انجام نشده است.

پایگاه خبری تحلیلی دیار عیار با هدف کنکاش پیرامون سکوت و عدم پاسخگویی نمایندگان و مدیران ارشد استانی به مطالبات مردم، درصدد تحقیق موضوع برآمده و متوجه شد  هیچکدام از مدیران مربوطه، مسوولیت آن‌را به عهده نگرفته و فرافکنی می کنند. در نتیجه به سراغ منابع آگاه و مطلع به جزییات طرح رفته و اکنون سرنوشت تلخ این طرح را به نقل از منابع آگاه مرور می کنیم.

اصلا طرحی که در سیستان اجرا شده، عنوانش «طرح رزاق» نبوده و «جمع آوری سوخت مازاد بر مصرف در حوزه شمال» نام دارد. در این طرح جایگاه ها با دریافت کارمزد سوخت مازاد بر مصرف را جمع آوری کرده و با نظارت ارتش و نماینده سازمان همیاری شهرداری، خرید را انجام داده و در مرز تعیین شده کار صادرات آن را انجام می دهند. طبق بخشنامه وزارت کشور قرار نیست این پول به حساب مردم واریز شود. از این پول برای ایجاد اشتغال ماندگار و زیر ساخت های حوزه شمال استان بهره برده می شود. پول به حساب سازمان همیاری شهرداری واریز می شود و توسط قرارگاه غدیر و نظارت نمایندگان سیستان به صورت تسهیلات در اختیار متقاضیان وام جهت ایجاد اشتغال، قرار می گیرد.

علیرغم اینکه برای نحوه مصرف این پول از سوی وزارت کشور بخشنامه صادر شده و نقش نمایندگان مجلس حوزه سیستان هم در آن دیده شده، چرا نمایندگان در خصوص افشای جزییات آن سکوت کرده اند؟

دولت به درست یا غلط تصمیم گرفته از این سود برای سرمایه گذاری و ایجاد اشتغال بهره برده شود و برای نمایندگان هم در آن نقشی تعریف کرده است، اما سکوت نمایندگان و فرا رسیدن زمان انتخابات، این احتمال را به ذهن متبادر می سازد تا با پرداخت تسهیلات به افرادی مشخص، شانس انتخاب مجدد خود را افزایش دهند.

لازم به ذکر است در طرحی که به نام طرح رزاق در مرز سراوان اجرا شد، یک گذر برای خروج سوخت به پاکستان در نظر گرفته شده و دولت هیچ نقشی در آن ندارد. کارت ها به افراد متعمد سپرده می شود و فقط دولت هنگام خروج سوخت بر آن نظارت دارد. سود حاصله به صورت مستقیم به حساب مردم واریز می شود. در بدو امر قرار بود همان شیوه ای که به عنوان پایلوت در مرز سراوان اجرا شده در سیستان هم اجرا شود که تاکنون مشخص نیست چرا نحوه اجرای این طرح تغییر کرده و تاکنون مردم از آن بی اطلاع هستند.

به گفته منابع آگاه، قرارگاه غدیر از سود حاصله از طرح جمع آوری سوخت مازاد بر نیاز در حوزه شمال استان، به متقاضیان ایجاد اشتغال، تسهیلات داده است.

دیار عیار امیدوار است سخنگو یا فرمانده قرارگاه در خصوص صحت و سقم این خبر و جزییات موضوع اطلاع رسانی کنند.

با توجه به اینکه در بدو اجرای طرح، به مردم به عنوان ذینفعان طرح، وعده واریز وجه داده شده و اکنون هدف طرح به دادن تسهیلات و ایجاد زیرساخت ها تغییر کرده، آیا نباید مدیران دولتی که داعیه مردمی بودن دارند، آن‌را بی کم و کاست به مردم اطلاع رسانی و نظر مثبت آن‌ها را در این باره تامین می کردند؟

بهره برداران این طرح ده ها هزار نفری بوده اند که دارای کارت سوخت هستند به دلیل مشکلات ناشی از بحران آب، معیشت آن‌ها به مشکل خورده است. هدف طرح، حفظ مردم در منطقه بود تا طرح های بلند مدت اجرا شود و کسی مهاجرت نکند، اکنون تصمیم بر آن شده تا درآمد حاصله به صورت تسهیلات داده شود و قطعا به دلیل منابع محدود به همه ذینفعان نمی توان تسهیلات داد. با این حساب به لحاظ شرعی و اخلاقی تکلیف بقیه مردم چه می شود؟

اگر چه دیار عیار مخالف سرمایه گذاری ماندگار در سیستان نیست، اما تجربه تلخ تسهیلات گذشته که به جای خود اشتغالی، به خرید خودرو و … ختم شد، باعث بدبینی به چنین طرح هایی شده است. در یک صورت می توان چنین طرحی را با دید مثبت نگریست که کل بودجه به معدن جانجا یا یک ابر پروژه مشابه اختصاص یابد و دارندگان کارت سوخت سهامداران آن شوند.

دستگاه های متولی امر از اعلام میزان سود حاصله این طرح، خودداری کرده و حاضر به پاسخگویی نیستند.

انتهای خبر/